Vandaag, 20-8 maandag in la Coruna, na een roerig weekendje, die witte had een wifi enkel, zat kennelijk verlegen oim aandacht, krijgt ie thuis te veel dus gaat hij hier allerlei dingen uit halen om maar in de belangstelling te komen. s’Nachts zogenaamd over mijn laarzen gevallen, heel de nacht zijn speciale met krachttermen doorspekte zieligheid moeten aanhoren. De andere dag had hij met wifi de keiharde diagnose gesteld, gebroken enkel. t’Jong moest naar een hospitaal, Rob en ik naar de supermarkt, dus we hebben hem bij het hospitaal afgezet met de Taxi, hij kon niet op die poot staan. Echt hij had het bijna zover dat ik meelij begon te krijgen. Wij waren alweer een tijdje op de Fowie kwam die aanlopen zonder hulpmiddelen, wij hadden hem notabene nog van boord moeten helpen. s;Avonds gewoon de stad in met een show zwachteltje maar wel kilometers maken. sOchtends nog aan een gipsvluchtje denken, ik ging al denken dat ik speciale gaven zou hebben want ik had hem in gezwachteld. Dat was achteraf toch een brug te ver, of een gipsvluchtie, toch op eigen kosten naar huis.
Coruna is een heel leuk stadje met een hoop leuke barretjes en een druk uitgaansleven wat zich v.n.l. op straat af speelt. Geen bewakers lekker relaxt en tolerante mensen
Vandaag bijbootje weer in model gebracht, was niet geschikt om ons met zijn vijven te vervoeren. Zijn nu bezig met de trampolines, hebben in pricipe tijd zat want we kunnen pas vrijdag goede wind verwachten. Vandaag op treinstation ticket geregeld voor de wiite, duurde maar een klein uurtje, 3 spanjolen in de weer maar geen rendement, moet via Madrid naar huis, zo iets als via Keulen naar Parijs.
1e stuur en ondergetekende gaan waarschijnlijk vrijdag richting Brest maar als de wind echt uit de goede hoek komt kan het best zijn dat we in een keer doorstoten naar Portsmouth.
Vanavond vraagbaakie zijn laatste restie tonijn verorbert, smaakte goed. Hebben nog wel een vliegen plaag gehad, was achteraf niet zo verwonderlijk want de vraagbaak zijn achtergelaten kleding begon uit zich zelf te bewegen.
Nog effe terugkomen op dat stappen, de eerste avond ging ik uit eigen beweging op een gegeven moment linksaf en de boys rechts omdat ik het richtingsgevoel van de jeugd zat was. Dit was kennelijk bij de boys in goede aarde gevallen want de volgend avond regelde ze spontaan een taxi, met de woorden, it`s time to go old man. Heden en toekomst liggen soms verdomd dicht bij elkaar. De witte zijn oor problemen zijn inmiddels een plaag voor de rest van de bemanning, boodschappen doen, gewoon loopjongen dus, is eigenlijk al een brug te ver.
Vanddag dinsdag 21-8 stapt de witte op de trein. 12 uur moet hij op hetstation staan. We staan al te popelen om hem uit te zwaaien.
De smalle. Door de golf van Biscaye.
Powered by Two Dutch Guys | 2015
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.