Gisteren heb ik een hele bijzondere avond en dag beleefd. De avond daarvoor hebben de meiden van Joost ons met hun lease auto meegenomen naar Ibiza stad. We moesten natuurlijk wachten totdat ze helemaal klaar waren met optutten. De Witte en de 1e stuurman hadden hier weinig tot geen problemen mee. (wachten is hun hobbey’s). Na een klein half uurtje waren ze klaar en konden we gaan. Buiten bij de bar van het hotel hebben ze nog 4 halfe liters voor ons gehaald die we konden opdrinken in de auto.
De 1e stuurman, De Witte, en onze Vraagbaak zaten achterin, Joost zat voorin met de twee meiden. De auto waarin wij zaten was een citroen C3, jullie weten onze afmetingen dus jullie hebben een “klein” idee hoe wij hierin zaten. Witte zat rustig zijn biertje op te drinken totdat hij opgeschrikt werd door een grote klap. De helft van zijn bier vloog van achter naar voor in de auto, het dashboard was drijfnat, de radio stopte ermee, Joost en de meiden waren alle drie ook erg vochtig geworden, je begrijpt dat dit heel zachtjes is uitgedrukt. Wie had dit verwacht, als je met tachtig over een drempel rijd dat je banden een beetje loskomen van de grond. Een typische opmerking kwam naar voren “ik had hem niet gezien”, de auto’s, bromfietsen, motors, en voetgangers die we later tijdens deze rit tegen kwamen zagen we ook af en toe te laat. Het verkeer dat we tegemoet kwamen zag ons gelukkig wel, want de gehele rit stond het groot ligt aan, tijdens het autorijden is het wel handig als de bestuurder haar facebook in de gaten houd! Iedereen weet hoe onze penningmeester rustig in een auto zit bij iemand anders, hij had deze keer weinig tijd nodig om uit te stappen.
De dag daarna hadden we met name mij zelf moeite met opstaan, hoe dit kwam weet ik nog steeds niet. De penningmeester, de witte en de 1e kapitein hadden me wel verteld dat ik niet meer om half twaalf ‘s middags mijn eerste mocht nemen, maar om 24:00 ’s avonds.
De meiden van onze penningmeester hadden vrijkaartjes geregeld voor gisteravond, bij de voordeur moesten we alleen nog een 35 euro per persoon entree betalen. Gratis entree heeft voor mij een hele andere betekenis gekregen. De Kapitein had gezegd dat we een biertje van hem mochten nemen. Op de foto’s is het formaat van de bierjes te zien, de kapitein is dan ook erg blij dat hij hier maar 48 euro kwijt voor is!
De spanning op de Fowie is door deze avond wel veranderd. De vraagbaak krijgt het op dit moment goed te voorduren, hij zou te weinig drankjes hebben weggegeven. Even een klein stukje hoe dit ongeveer gaat:
“Jij betaald de rekening van het eten hor!” (penning meester)
“Jij geeft nooit wat weg!” (1e stuurman)
“Inderdaad”! (De Witte)
“Weet je wat jullie kennen!” (Onze Vraagbaak)
“Blok, ben jij echt zo gierig?” (De Kapitein)
Dit ritueel herhaald zich een aantal keren per dag.
Vanmorgen is de Fowie vertrokken uit Ibiza, me gesteld heid was nog niet helemaal oke’. Gelukkig is die naar een klein dagje varen weer helemaal top. De Fowie is rond drie uur aangekomen in een baai in Formentera, hier zijn een aantal bemanningsleden boodschappen gaan doen, De kapitein is druk bezig met de watermaker, op een gegeven moment was er een beugel kwijt, (niemand heeft een idee waar die kan zijn) iedereen moest gelijk gaan zoeken, de vuilniszakken moesten ook omgedraaid worden en leeggehaald. Tot onze grote vreugde bleek hij toch in de gereedschapskoffer van de kapitein zelf te zitten.
Het potje risk wat we zojuist hebben gedaan is gewonnen door de 1e stuurman, dit heeft de sfeer ten goede gebracht. De Witte staat op dit moment lekker te barbecueën en iedereen zit gezellig op het dek te eten. De rust is weer teruggekeerd op de Fowie…..
Onze vraagbaak
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.