Vandaag, maandag 13-8, mooie zonsopgang, rustige zee, bak koffie voor mijn neus en na een heerlijk nachtje pitten aan het schrijven van dit stukkie begonnen. Zijn onderweg naar Lagos Portugal, lopen daar over een uurtje binnen na een stukje varen met rustige maar ook best wel ruwe momenten. De Atlantic is wel effe andere koek dan blue mediterrane. Rob plaatste niet voor niets de opmerking dat ie toch wel respect had voor Laura want die moet het zelfde meegemaakt hebben. Flinke deining gehad, tot 30 knopen wind en de Fowie bereikte voor het eerst met die gasten meer als acht knopen. 1e stuur en de witte hebben zich veelvuldig bezig gehouden met riffie steken en overstag gaan. Gaat steeds beter alleen moet het nog wat sneller.
Die witte leest allerlei boeken over zeiltrimmen etc. en gaat steeds meer het bijdehandje uit hangen wat weer leidt tot discussies over welke windmeter nu echt de juiste wind aan geeft. D`r is natuurlijk maar een juiste en dat is die van de Witte en ik ben het daar natuurlijk absoluut niet mee eens. Het valt nou eenmaal niet mee om met die witte op een lijn te zitten. Die witte is er inmiddels ook achter dat werken op het voordek en zeker s`nachts best wel trikkie is en trekt gewoon zonder morren zijn reddingsvest aan, dat hou ie toch niet voor mogelijk, ik hoef niets te zeggen!!!!!
Rob is er inmiddels wel achter dat navigeren en routeplannen op een zeilboot heel anders is als op Ik persoonlijk heb het idee en het vertrouwen dat we er klaar voor zijn, de Atlantic, er blijf altijd wat te wensen over maar dat is logisch.
De smalle
Na het vertrek van de vraagbaak en das penningsmeister is het rustig aan boord van de Fowie. En dit ondanks het feit dat we ons toch echt bevinden op de Atlantische oceaan, met golven van 3 a 4 meter. Blijkbaar zorgde de reeds vetrokken bemanningsleden toch voor een goede balans aan boord. Zijn de functies van beide heren toch nog duidelijk geworden…
Vooral Maarten laat zoals verwacht een leegte achter op het schip. Niet alleen wat betreft zijn rol in de doorgaans hoogstaande gesprekken aan boord, maar ook in de daadwerkelijke ruimte op de Fowie zelf. De man in kwestie heeft zijn fysieke omvang al niet mee (dit merk je pas echt als je naast hem moet slapen), maar nog erger zijn de spullen van Maart die overal rondzwerven. Na zijn vertrek kom ik er pas achter hoeveel ruimte er is in aan boord. Dit is nu dus gelukkig verleden tijd, al slingert er hier en daar nog wel een handdoek of iets dergelijks van hem rond. (overigens niet meer bruikbaar, teveel verdachte kleuren)
Maar ook J.Ruigenduik is een vermelding waard. Ondanks dat ik blij ben dat ik al die voor de hand liggende opmerkingen, het ‘geslijm’ bij de kapitein en zijn ochtendhumeur, niet meer hoef te ervaren, ben ik blij dat de beste man er bij is geweest. Ik had ook daadwerkelijk het idee dat de penningsmeester het naar zijn zin had op de Fowie, ook in nuchtere toestand (iets wat thuis in NL sporadisch voorkomt). Aan boord regelde hij een hoop (althans dat vond hij zelf), en heeft enorm veel opgestoken van het zeilwereldje (voornamelijk van mij).
Op moment van schrijven hebben de heren zojuist een ontzettend mooi stukje zeilen gemist. Er werd bij vlagen een ‘knoopje’ of 9 gehaald, en de golven voeren heerlijk onder de boot door. Kanttekening hierbij is wel dat op gegeven moment van koers veranderd moest worden omdat er een stuk land in de weg lag, wat ze Portugal hebben genoemd. Nu dus weer ouderwets aan het ‘stomen’, tegen die wind in, richting het uiterste zuidwest punt van het vasteland Europa.
Al met al denk ik toch dat beide heren absoluut geen spijt hebben van hun vertrek richting Nederland. Wat wil je dan ook; als je totale taxikosten richting het vliegveld Sevilla, 2x zo hoog zijn als de vlucht zelf… (slecht geregeld penningsmeester!) En ze waarschijnlijk, op het moment dat ze dit lezen, weer lekker aan het werk zijn, en langzaam weer in het ritme komen van hun ‘harde’ dagelijkse leven. Nee, ik denk dat ze blij zijn weer thuis te zijn. Toch bij deze nog een dank woord van de resterende bemanning; We waren blij dat jullie er bij waren, het was ons een genoegen.
Dave junior
Powered by Two Dutch Guys | 2015
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.