Ria de Viveiro 22-08-2015. Om 4 uur s `middags nog 2 weerberichten gedownload. Conclusie: De depressie komt uit het zuiden, windkracht 8/9, en we kunnen er achter langs en dan pikken we goede wind op richting zuid. We gaan vertrekken,
Heel rustig bewolkt weer bij vertrek en een rustig zeetje, De bedoeling is een 100 mijl naar het westen te varen en dan ZZW. Op de motor en onder zeil. Temperaturen niet echt aangenaam . Om 18.30 de andere dag hebben we 125 mijl afgelegd en nog steeds rustig weer. We besluiten naar het zuiden te koersen, met het idee dat de depressie voor langs zal passeren. 2 reven in het grootzeil gezet en koers 180. Om 20.00 begint de wind toe te nemen uit oostelijke richting, Dat had een indicatie moeten zijn dat de depressie nog niet voorlangs was. Ik was er echter niet alert op, en ging voor 100% af op het weerbericht dat de depressie al voor langs moest zijn.
Het gevolg: We kwamen er midden in. Windkracht 10/11 en een swell uit het westen gecombineerd met golven uit ZO in het holst van de nacht. Golven van 7/8 meter en voor die omstandigheden een reefie te weinig. Boot snelheden van meer als 18 knopen met als gevolg een boot die uit zijn roer dreigde te lopen. Ik zat midden in een film van wilde zeeén en golven die over de Fowie uit een spatten en besefte me terdege dat ik onder byzonder gevaarlijke omstandigheden bivakkeerde. Mijn vrouwelijk gezelschap zag me al over boord spoelen. Ik moest er voor zorgen dat de Fowie weer bestuurbaar zou zijn. Nog een reefie zetten was onder die omstandigheden levens gevaarlijk. Maar wat dan? Ik besloot de bakboord motor bij te zetten om mijn roeren te ondersteunen. Dat bleek een gouden greep. Ik was weer in control. Overstag gaan met die snelheden leek me niet veilig en ik besloot om een gecontroleerde gijp te maken en dat pakte goed uit. We lagen weer op koers nog wel met hoge snelheden. Na een uurtje of twee,het was inmiddels 2.30 uur werd het wat rustiger. Zoiets meemaken is heel apart, het scherp van de snede. De Fowie heeft zich geweldig gedragen. Er waren momenten bij dat we van een golf af surfde het dal in met snelheden waar ik van dacht dit kan niet en dan drukte de Fowie de kont erin en beklom ie de volgende golf. Dit zijn omstandigheden die moet je niet zoeken, De Fowie deed het voortreffelijk en ik onder deze omstandigheden ook maar als ik 20 mijl verder naar het westen gevaren was had ik er niet in gezeten. Die oostelijke wind was daar een indicatie voor. Een harde leerschool maar ik heb een herkansing om het in het vervolg beter uit te voeren..
Maar toen waren we er nog niet. We moesten toen nog 200 mijl, waarvan een behoorlijk stuk gemotort zou moeten worden om onze bestemming Ria de Viveiro te bereiken over een nog onstuimige zee. De enige schade die we aan dit avontuur hebben over gehouden was 3 geknakte zeillatten. Al met al geen plezierig stuk. Ik heb hier wel vreselijk veel van geleerd. En voor de dames was het voelen van vaste grond een verademing. We hebben er s àvonds in Ria de Viveiro een behoorlijk wijntje op gedronken en het heeft naderhand best wel de nodige gesprekstof opgeleverd.. Smoking Co is hier zeker 4 weken hyper van geweest, een soort ADHD. Ter compensatie wilden de dames net voor de terugvlucht via Santiago de Compostello nog effe naar het bedevaartsoord. Was indrukwekkend. Maar de indruk die we van de Golf van Biscaye gekregen hebben spande toch de kroon
Al met al een boeiende reis die me een ervaring rijker heeft gemaakt. De Fowie bleek een sterk schip te zijn en ik weet dat ik zo`n situatie alleen kan hándelen maar het is geen garantie voor de volgende keer. Want de zee is onvoorspelbaar en kan een ongekend natuurgeweld op leveren.
Powered by Two Dutch Guys | 2015
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.